داشتم فکر میکردم خطرناک ترین سلاحی که روی زمین وجود دارد چیست؟در اولین نظر تفنگ به نظرم خطرناک امد.ان تفنگ های بزرگ که بوم بوم صدا میدهند و مثل اب خوردن میشود باهاشان ادم کشت. بعد به یاد حوادث هیروشیما و ناکازاکی یا چرا راه دور برویم همین سردشت خودمان افتادم و با قاطعیت اعلام کردم که خطرناک سلاح قطعا بمب های شیمیایی هستند اما دیدم یک جای کار میلنگد.این صلاح ها کشنده و مرگبار هستند اما در دسترس همه افراد نیستند.من به دنبال یک سلاح خطرناک میگشتم که حتی کودکان شش ساله هم بتوانند به راحتی از ان استفاده کنند.
همین طور فکر کردم و فکر و فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که خطرناک ترین سلاح زبان خودمان است.سلاحی است تیز و برنده و به اصطلاح شمشیریست دو لبه.گاهی انقدر نرم و لطیف و ارام و عاشقانه صحبت میکنیم که باورمان هم نمیشود همین زبان بتواند حرف های دردناک و نیشدار و زجر اور بزند
اما امروز با قاطعیت اعلام میکنم حرف های ما خطرناک ترین سلاحی است که در دست داریم.خودم هم گاهی چنان حرفایی با این زبان بیچاره زده ام و خواسته یا ناخواسته چنان اثری رو قلب عده ای گذاشته ام که بعید میدانم حالا حالا خوب شوند.و البته اقرار میکنم با همین زبانم چنان حرفای عاشقانه و محبت امیزی زده ام که خودم هم تعجب کرده ام
حالا که چنین سلاح خطرناکی در زبان خود داریم دیگر لازم نیست به دنبال دیگر سلاح های خطرناک باشیم چرا که اثری که حرف های ما روی دیگران میگذارد تا ابد باقیست
اگر کسی با حرف هایش شما را رنجاند نگران نباشید چرا که زمان طولانی طول میکشد تا ادم ها درست صحبت کردن را یاد بگیرند و برای ورزیده شدن در درست و به جا صحبت کردن هیچ روشی جز ازمون و خطا وجود ندارد
باشد که رستگار شویم!
